آخرین نوشته ها
استرس کوفاندرها یکی از مهمترین دلایل شکست های استارت آپ ها است . کسب و کارها با یک چالش شروع می شوند و در این میان استارت آپ ها حتی ممکن است چالش های بزرگتری را از ابتدا قبول کنند.
اینکه خدمات یا محصولاتی را به شکل مناسبی و مطابق نیاز مشتری بدست آنها برسانیم در شرایطی که تقریبا هیچ بازاری بدون رقیب نیست خود یک چالش اولیه است و در این بین چالش های دیگری نیز اضافه می شوند تا زمانی فرا می رسد که صاحبان کسب و کار یا کوفاندرهای استارت آپ ها خود را زیر فشار استرس غیر قابل تحملی می یابند . استرسی که می تواند به نابودی یک فرصت تجاری و کسب و کار ختم شود.
در این مقاله تلاش می کنم تا در این رابطه بحث کنم و یکی تجربه واقعی را نیز در میان بگذارم. اجازه دهید با تجربه جوئل گاسکوئین بنیانگذار بافر شروع کنیم . در سال 2016 بافر با مشکلات مادی دست و پنجه نرم می کرد که ناشی از کاهش درآمد بود. در طول چند ماه بعد یکی از کوفاندرها و همچنین CTO از بافر جدا شدند. این مقدار از تغییر باعث فشار و استرس زیادی در مدت زمان به این کوتاهی شده بود. به این مشکلات اختلافات خانوادگی نیز اضافه شده بود که خود به خاطر استرس انباشته شده بود.
جوئل درباره آن تجربه می گوید : “هیچ چیزی برای از دست دادن نداشتم و انگیزه ام را از دست داده بودم. نمی توانستم صبح ها از خواب بیدار شوم. بسیار حساس و احساساتی شده بودم. هر چیزی می توانست من را بهم بزند. بسیار زیاد در تنهایی خودم و در کنار دیگران گریستم. دائما احساس می کردم که ابری از احساسات بد با انرژی پایین و منفی بالای سر من قرار دارد.”
اینها قسمتی از تجربه فردی است که در یک کسب و کار موفق، ناگهان استرس زیادی را تجربه کرده است. استرس می تواند هر فردی را از پای درآورد. در مقاله دیگری در مورد استرس توضیح داده ام پس اجازه دهید در این مقاله بر روی آنچه استرس می تواند بر سر صاحب یک کسب و کار یا کوفاندر یک استارت آپ بیاورد، صحبت کنیم و اینکه چه باید کرد؟
جوئل چگونه این استرس را مدیریت کرد ؟
او می گوید : “می دانستم که باید کاری انجام دهم اما نمی توانستم دیگر شرکت را اداره کنم. علیرغم حمایت های زیادی که از طرف کارکنان داشتم تصمیم گرفتم تا از تیم مدیریتی برای مدتی کناره گیری کنم. یک یادداشت برای همکارانم در تیم مدیریتی نوشتم و برنامه هایم در آن شرح دادم و وظایفم را محول کردم. ”
“هیچ برنامه مشخصی نداشتم و حتی تاریخ مشخصی برای بازگشت نیز تعیین نکرده بودم. فقط می دانستم می خواهم زمانی برگردم که از نظر احساسی و ذهنی در وضعیت بهتری قرار دارم.”
با بررسی تجربه جوئل در ماه های قبل از ترک شرکت در می یابیم که آنچه به او کمک کرده تا در شرکت باقی بماند و آن را ولو به صورت موقت ترک نکند علاقه بسیار زیاد او به آنچه که ساخته و انرژی فردی اوست. جوئل ورزش می کند و زندگی سالمی را تجربه می کند که همین موضوع به صورت موقت انرژی او را بالا نگه می دارد .
از طرف دیگر علاقه زیاد او به شرکت باعث می شود که تا بعد از ترک یکی از شرکا و CTO بتواند در مرکز بحران باقی بماند . او می گوید: “به یاد دارم که با تک تک کارکنان شرکت جلسه گذاشتم و در مورد شرایط جدید شرکت و اینکه یکی از شرکا و CTO تا دو هفته دیگر در حال ترک شرکت هستند گفتگو کردم و آنچه که در یک سال گذشته اتفاق افتاده است را شفاف کردم. مجبور بودم تا اعتماد کارکنان را به بافر بعد از این همه تغییرات، از نو بسازم و خودم را به عنوان یکی از اعضای اصلی با آنها مرتبط نگه دارم. این موضوع از من انرژی خیلی زیادی گرفت.”
اما حتی آدرنالین ناشی از انگیزه و توان جسمی هم موقتی بود و خیلی زود جوئل به نقطه ای رسید که خودش می گوید : Burn Out .
روزهای اول بعد از ترک شرکت با بی نظمی در زندگی روزمره شروع شدند اما آرام آرام عادات خوب قدیمی بازگشته و چراغ راهنمایی در بازسازی ذهن و جسم روشن کردند. ورزش کردن ، تفکر و برنامه ریزی مجددا بخش مهمی از زندگی روزمره شدند تا جوئل بتواند بر استرس خود غلبه کند. اینها عاداتی نبودند که در این زمان ساخته شوند ، اینها عادات نهادینه شده ای بودند که در این زمان حساس، ارزش خود را نشان دادند.
اما جوئل تنها با تکیه بر عادات خوب قدیمی خود را بازسازی نکرد بلکه او از یک روانشناس نیز کمک گرفت. خود او میگوید که همیشه نسبت به تاثیر و اهمیت روانشناسی تردید داشته و نسبت به کمک گرفتن از آنها مقاومت داشته است اما اکنون او تجربه اش را با همه در میان می گذارد و کمک گرفتن از دیگران را در مواقع لزوم بسیار ضروری می داند. او می گوید: “حتی همین حالا هم سه بار در هفته با روانشناسم ملاقات می کنم.”
در طول 6 هفته ، جوئل توانست با بازگرداندن عادات مثبت ، نظم و جلسات روان درمانی خود را بازیافته و قوی تر و پر انرژی تر از قبل به شرکت برگردد. اما این بار او می داند که استرس به راحتی می تواند موفق ترین ها را از پای درآورد و می داند که باید برای آن برنامه ریزی کرد.
درس بزرگ جوئل در مدیریت شرایط بحرانی :
یکی از بهترین راه های پیشگیری و مدیریت استرس داشتن چشم انداز و استراحت کافی است. جوئل می گوید : “ما در بافر خوشبختیم که کارکنانی را داریم که حتی بیش از هفت سال در اینجا کار می کنند. بعد از سالها کار پر فشار آن هم در یک استارت آپ نو پا طبیعی است که نیاز به بازسازی فردی احساس شود. اکنون معتقدم همه ما نیاز داریم که هر پنج سال یکبار خود را مجددا تنظیم کنیم.”
بدون در نظر گرفتن اینکه چه نوع شرکتی هستیم، جوئل توصیه های زیر را که حتی افراد می توانند به تنهایی هم انجام دهند جهت جلوگیری از استرس مضاعف پیشنهاد می کند :
- عادت به جدا شدن از محیط و رفتن به یک تعطیلات واقعی در سال. برای صاحبان کسب و کار و کوفاندر ها خیلی آسان است که از تعطیلات چشم پوشی کنند اما این کار خطرناک است.
- یک عادت در خود ایجاد کنید که به شما کمک می کند تا ارتباط خود را ولو برای ساعاتی از دنیا قطع کنید. این عادت می تواند از یک ورزش تا یک سرگرمی مانند آشپزی یا خواندن کتاب و .. باشد . مهم این است که به اندازه کافی به شما کمک کند تا از تلفن خود دور بمانید!
- یک درماتگر یا کوچ بگیرید، حتی اگر احساس نمی کنید که به آن ممکن است نیاز داشته باشید یا اینکه تجربه قبلی نداشته اید. بر اساس تجربه من، بهتر است که این رابطه و کمک گرفتن از کوچینگ یا درمانگران ، از قبل ساخته شده باشد تا اینکه در زمان فشار کاری و کاهش انرژی بخواهید تازه به دنبالش بگردید در حالیکه اولویت های زیاد دیگری در چنین مواقعی وجود دارند.
- در نهایت، اگر احساس استرس خیلی زیاد در کار دارید و می خواهید مدتی از کار کناره گیری کنید اینکار را بدون برنامه انجام دهید چرا که هر نوع برنامه ریزی خود استرس آور است.
استرس و فشار کاری می تواند برای هر کسی اتفاق بیافتد. تا زمانی که اتفاق نیافتاده ، خیلی سخت است که بتوان آن را تصور کرد یا حتی باورش کرد به خصوص برای آن دسته از کارآفرینانی که در ابتدای راه خود هستند.
اما جوئل فقط یکی از کارآفرینانی است که این تجربه سخت را پشت سرگذاشته اند. افراد زیاد دیگری هستند که تجربه خود را با در میان نگذاشته و ما از آنها خبر نداریم.
تجربه جوئل از زبان خودش :
